Słownik języka polskiego . 2013.
albinizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. albinizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wrodzony brak pigmentu w skórze, włosach (które są białe) i oczach (mających różowe tęczówki), u człowieka i zwierząt, a także brak chlorofilu u roślin; bielactwo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
albinizm — <lat.> biol. Piqment azlığı nəticəsində dəri və saçların qeyri normal ağlığı və gözlərin qırmızılığı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
akşınlık — is., ğı Akşın olma durumu, albinizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
bielactwo — n III, Ms. bielactwowie, blm «brak lub niedobór barwników melaminowych u człowieka lub zwierząt, objawiający się białością skóry, włosów lub piór i różowością tęczówki oka; także brak chlorofilu u roślin; albinizm» … Słownik języka polskiego
bielactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. bielactwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawisko występujące u ludzi, zwierząt i roślin, objawiające się powstawaniem jasnych plam na skórze, odbarwianiem włosów, liści na skutek braku genów odpowiedzialnych za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ağcalıq — is. İnsanda və heyvanda piqmentsizlik nəticəsində saçın, tükün, dərinin qeyri normal ağarması; albinizm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
