częstować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, częstowaćtuję, częstowaćtuje, częstowaćany {{/stl 8}}– poczęstować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodnie z normami towarzyskimi, nakazami grzeczności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
częstować się – poczęstować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzajemnie dawać sobie coś do jedzenia, picia itp.; częstować jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Częstowali się nawzajem papierosami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
traktować — ndk IV, traktowaćtuję, traktowaćtujesz, traktowaćtuj, traktowaćował, traktowaćowany 1. «postępować, obchodzić się z kimś albo z czymś w pewien określony sposób, odnosić się do kogoś albo czegoś w jakiś sposób» Traktować kogoś dobrze, źle, oschle … Słownik języka polskiego
częstowanie — ↨ częstowanie się n I rzecz. od częstować (się) … Słownik języka polskiego
gościć — ndk VIa, goszczę, gościćcisz, gość, gościćcił, goszczony 1. «przyjmować, podejmować kogoś u siebie; częstować, ugaszczać» Gościć u siebie przyjaciół, znajomych, krewnych. 2. «być u kogoś w gościnie, być czyimś gościem; przebywać, bawić gdzieś»… … Słownik języka polskiego
jedzenie — n I, blm 1. rzecz. od jeść Jedzenie mięsa, ryb. 2. «to, co się je; pokarm» Smaczne, obfite jedzenie. Częstować jedzeniem. Zastawiać stół jedzeniem … Słownik języka polskiego
papieros — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. papierossie; lm M. y «drobno pokrojony tytoń owinięty w bibułkę, służący do palenia przez wciąganie (wdychanie) dymu» Mocne, słabe papierosy. Niedopałek papierosa. Papieros z filtrem, z ustnikiem. Paczka, pudełko… … Słownik języka polskiego
podjąć — dk Xc, podejmę, podejmiesz, podejmij, podjął, podjęła, podjęli, podjęty, podjąwszy podejmować ndk IV, podjąćmuję, podjąćmujesz, podjąćmuj, podjąćował, podjąćowany 1. «podnieść z ziemi, unieść w górę, ująć, chwycić, dźwignąć» Podjąć słuchawkę… … Słownik języka polskiego
raczyć — ndk VIb, raczyćczę, raczyćczysz, racz, raczyćczył, raczyćczony 1. książk. «częstować, fetować, ugaszczać; podejmować gościnnie» Raczono ich wybornym winem. Raczyć kogoś smakołykami. przen. Raczył go niewybrednymi kawałami. 2. przestarz. dziś iron … Słownik języka polskiego
cygarniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. cygarniczkaczce; lm D. cygarniczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rurka zakończona ustnikiem z odpowiednio rozszerzonym końcem, używana przy paleniu papierosów : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
