czyn

czyn
m IV, D. -u, Ms. \czynnie; lm M. -y
«postępek, uczynek; dzieło»

Czyn chwalebny, piękny; czyn haniebny, karygodny.

Sądzić ludzi z czynów.

Rycerz sławny ze swych czynów.

∆ Czyn społeczny «praca dla dobra ogółu wykonywana honorowo, często w celu uczczenia jakiejś rocznicy, święta narodowego, obchodu itp.»
◊ Czyn zbrojny «walka, bój»
◊ Człowiek (rzadziej: mąż) czynu «człowiek, którego cechą dominującą jest skłonność do działania (a nie np. do rozmyślań, do kontemplacji)»
◊ Przejść od słów do czynów «przejść od teorii do działania»
◊ Wcielać, wprowadzać coś w czyn «wykonywać, realizować coś»
◊ Zamienić się, zmienić się w czyn «urzeczywistnić się, zrealizować się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • czyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czynnie {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co zostało uczynione; postępek, uczynek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokonać pewnego czynu. Dopuścić się haniebnego czynu. Zaświadczyć czynem. Liczą się czyny, nie słowa.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czyn — Coś zamienia się, zmienia się w czyn «coś się urzeczywistnia, realizuje»: Nasze zamiary powoli zmieniają się w czyn (...). Roz bezp 2001. Człowiek (ludzie) czynu zob. człowiek 4. Przejść od słów do czynów zob. słowo 20. Wprowadzić, wcielić coś w… …   Słownik frazeologiczny

  • ИОАНН ПАВЕЛ II —         (Войтыла (Wojtyla) Кароль; псевд.: А.Я. (A.J.), Явень (Jawien), Петр и др.) (р. 1920)         папа Римский, польский священник, краковский кардинал, ученый богослов, проповедник, публицист, поэт, драматург. Учился в Ягеллонском ун те на ф …   Энциклопедия культурологии

  • Битва под Ленино — польск. Bitwa pod Lenino Оршанская наступательная операция Великая Отечественная война …   Википедия

  • wprowadzić — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko …   Słownik frazeologiczny

  • wprowadzać — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko …   Słownik frazeologiczny

  • zamienić się — Coś zamienia się w czyn zob. czyn. Zamienić się w słuch zob. słuch 2. Zamienić się w słup soli zob. słup 2. Zamienić się w sopel lodu zob. sopel …   Słownik frazeologiczny

  • zamieniać się — Coś zamienia się w czyn zob. czyn. Zamienić się w słuch zob. słuch 2. Zamienić się w słup soli zob. słup 2. Zamienić się w sopel lodu zob. sopel …   Słownik frazeologiczny

  • zmienić się — Coś zmienia się w czyn zob. czyn. Ktoś, coś zmienia się jak w kalejdoskopie zob. kalejdoskop. Zmienić się na minus zob. minus 4. Zmienić się na plus zob. plus 5 …   Słownik frazeologiczny

  • zmieniać się — Coś zmienia się w czyn zob. czyn. Ktoś, coś zmienia się jak w kalejdoskopie zob. kalejdoskop. Zmienić się na minus zob. minus 4. Zmienić się na plus zob. plus 5 …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”