ćwiczyć

ćwiczyć
ndk VIb, \ćwiczyćczę, \ćwiczyćczysz, ćwicz, \ćwiczyćczył, \ćwiczyćczony
1. «zaprawiać, sposobić do czegoś, doskonalić w czymś; wprawiać, kształcić»

Ćwiczyć umysł, wolę.

Ćwiczyć kogoś w sztuce wojennej.

W czasie zabawy dzieci ćwiczyły sprawność manualną.

2. «powtarzać jakąś czynność dla osiągnięcia wprawy, biegłości (lepiej: ćwiczyć się w czymś)»

Ćwiczyć rzut dyskiem.

Ćwiczyć gamy na fortepianie.

3. «bić, chłostać, smagać»

Ćwiczyć dzieci rózgą.

Ćwiczyć konia batem.

ćwiczyć się strona zwrotna czas. ćwiczyć (zwykle w zn. 1)

Ćwiczyć się we francuskim.

Ćwiczyć się w skokach.

Ćwiczyć się w grze na skrzypcach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ćwiczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ćwiczyćczę, ćwiczyćy, ćwiczyćony {{/stl 8}}– oćwiczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} bić, smagać, np. batem, rózgą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ćwiczyć batem konia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ćwiczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wprawiać się, doskonalić się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ćwiczyć się w szermierce, w pisaniu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • badminton — m IV, DB. a, Ms. badmintonnie, blm «gra zbliżona do tenisa, rozgrywana na boisku o określonych wymiarach, przedzielonym siatką, polegająca na przebijaniu z powietrza rakietką przez siatkę małej plastykowej lotki; kometka» Turniej badmintona.… …   Słownik języka polskiego

  • chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… …   Słownik języka polskiego

  • ćwiczenie — n I 1. rzecz. od ćwiczyć. 2. lm D. ćwiczenieeń częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie» Ćwiczenia gimnastyczne. Ćwiczenia wojskowe. Ćwiczenia jogi …   Słownik języka polskiego

  • fechtować się — ndk IV, fechtować siętuję się, fechtować siętujesz się, fechtować siętuj się, fechtować sięował się «walczyć białą bronią, ćwiczyć się w szermierce; uprawiać fechtunek» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • gimnastykować — ndk IV, gimnastykowaćkuję, gimnastykowaćkujesz, gimnastykowaćkuj, gimnastykowaćował, gimnastykowaćowany «poddawać ćwiczeniom gimnastycznym, ćwiczyć» Gimnastykować mięśnie, stawy. gimnastykować się «uprawiać gimnastykę, wykonywać ćwiczenia… …   Słownik języka polskiego

  • granat — I m IV, D. u, Ms. granatacie; lm M. y 1. → granatowiec 2. «owoc granatowca kształtem przypominający jabłko, jadalny, o czerwonym miąższu, z którego przyrządza się napoje orzeźwiające» Kupić kilogram soczystych granatów. 3. «kolor ciemnoniebieski …   Słownik języka polskiego

  • intensywnie — intensywnieej przysłów. od intensywny Barwa intensywnie żółta. Intensywnie ćwiczyć, pracować, trenować. Przeżywać coś intensywnie …   Słownik języka polskiego

  • joga — ż III, CMs. jodze, blm filoz. 1. «praktyki ascetyczno mistyczne wypracowane przez jeden z bramińskich systemów religijno filozoficznych, mające na celu osiągnięcie doskonałości duchowej» 2. «rodzaj gimnastyki wzorowanej na ćwiczeniach joginów… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”