detonować

detonować
ndk IV, \detonowaćnuję, \detonowaćował, \detonowaćowany
1. «wybuchać, eksplodować»

Bomby detonowały co kilka minut.

2. «zbijać z tropu, onieśmielać, peszyć»

Detonować kogoś ironicznym uśmiechem.

3. muz. «brać dźwięki fałszywie, nieczysto, za nisko lub za wysoko»
detonować się «czuć się onieśmielonym, speszonym»

Detonować się w czyjejś obecności.

‹fr. z łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • detonować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, detonowaćnuję, detonowaćnuje, detonowaćany {{/stl 8}}– zdetonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować eksplozję materiału wybuchowego : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • detonowanie — ↨ detonowanie się n I rzecz. od detonować (się) …   Słownik języka polskiego

  • zdetonować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}detonować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”